laatste zondag kerkelijk jaar

Het bloemstuk in de kerk

gedachtenis: pot van aardewerk gevuld met een hart van witte bloemen en huislook, een kaars, en omgeven door rode rozen tegen een wand van palmblad.




schikking naar 1 Tess. 5 vers 9, 10: Want Gods bedoeling met ons is niet dat wij veroordeeld worden , maar dat wij gered worden door onze Heer Jezus Christus.

Hij is voor ons gestorven opdat wij, of we nu op aarde zijn of gestorven zijn, samen met Hem zullen leven.



De pot is van aardewerk, klei, hiermee doelend op het scheppingsverhaal waar God de mens uit het stof der aarde formeert. De barsten en scheuren die in de pot zijn ontstaan,

staan symbool voor het afsterven van ons lichaam.



De rode rozen staan voor liefde. Liefde die wij voelen voor de mensen die van ons heen gingen. Ze waren er voor ons en voor anderen. In liefde houden wij hen omsloten.



Het licht van de kaars symboliseert God die er altijd is en op ons wacht. Het lichtpunt is ook een teken van Hoop, die verwijst naar Jezus; Ik ben het Licht der wereld. Maar ook dat het schijnsel van het licht je weg mag verlichten en je voetstappen zal en wil leiden door deze donkere tijden.



De witte bloemen en huislook staan voor het eeuwige leven bij God.



De witte lelie staat voor reinheid en genade; Genade van onze Heer Jezus dat wij door Zijn liefdesoffer nu rein voor God, onze Vader mogen staan.



Het palmblad is het symbool van overwinning en het weerzien in Jeruzalem; nu nog van elkaar gescheiden, maar straks verenigd in Hem in het nieuwe Jeruzalem.





Deze zondag gedenken we dierbare mensen van wie we houden en die we dagelijks missen.

Dank dat we mogen geloven dat de dood geen einde is, maar het begin is van een geluk, groter dan onze mooiste droom op aarde.

Aan uw goedheid hebben wij mensen al eeuwen lang ,ook afgelopen jaar onze overledenen toevertrouwd.

Blijf hen die wenen troostend en sterkend nabij, laat ze Uw zorg ervaren in de trouw van hun vrienden en van onze kerk als het gewone leven weer verder gaat.